23 Temmuz 2019 Salı

Karanlık Armoniler

Béla Tarr'ın üç saatlik siyah beyaz, bütün bir anlam ve hikaye aramadığımız filmi. 20
00 yapımı Karalık Armoniler; ekşici entel magandaların yorumları dışında üstüne tez yazılabilir bir film...

Vurgulayıcı sahne sekansları, dini sorgulamalarıyla, zeitgeist sorgulamalarıyla bize bir balina üzerinden Tanrı'nın varlığına dair sorgulamalar yaptırıyor. Bela Tarr tarzı sarkastik bir yaklaşımla hücrelerimize kadar çarpıyor çarpık dini hurafaleri. Baş karakter Janos varoluşçuluğu sorgulatıyor insana ister istemez.

Başlangıç sahnesi olan güneş tutulması ve baş karakter Janos'ın gözümüze soktuğu; alın oyunculuk budur, duygu budur dediği sekans, filmi izlemeye yeterli dediğimiz kalitede. Müzikler ayrı bir sorgulatıyor duyguları... Müzikler Mihaly Vig'e ait.

Bu filmle gündeme ve gündemin siyasal islamcı kesimine gönderme yapacak olsam, alın ulan derdim; aynı sizin çakma yarattığınız sözde prenslerinizin başımıza açtığı işler.. Bakın boşu boşuna çıkıyor savaşlar sizin tavanı yüksek saraylarınız kadar olan egolarınız yüzünden derdim.

Torino Atı filminde bol bol Nietszche göndermesi yapan; keza Nietszche'nin ölümünden kısa bir süre önce yaşamış olduğu bir olaydan esinlenmiş olan Béla Tarr belki de şunları söylemek istedi bu filmde:

"Nietszche'nin dediği gibi Tanrı belki de ölmedi ama, vicdan ve vicdan üzerine olan sorgular can cekişiyor. Bunu hep birlikte yaptık."